Rugpijn: op de fiets?

Stoppen met fietsen. De actieve wielertoerist geeft het fietsen op bij rugklachten. De wekelijkse uitjes verdwijnen en de mooie toer- of racefiets wordt gedegradeerd tot een stofvangende carrière in de garage. Als fietsen niet meer lukt gaat het wandelen ook niet meer van een leien dakje. De langere wandelingen aan zee worden zeer oncomfortabel en pijnlijk. De interval tussen de terras-stopjes worden steeds kleiner. Langzaam maar zeker gaat de activiteitsgraad omlaag omdat je steeds minder kan bewegen met toenemende rugklachten. Een poos later ontwikkel je eveneens pijnen tijdens het rusten. Hoe kan dit? Overal lees je dat bewegen net goed is bij rugpijn maar het lukt gewoon niet om dit te doen. Hoe komt dit? Bij deze vraag haal ik het voorbeeld erbij van een zwemster met een schouderblessure die normaliter 60 lengtes per dag zwemt maar dit omwille van haar klachten niet meer kan. Moet zij ophouden met zwemmen? Neen. Absoluut niet. Terwijl ze in behandeling is voor haar schouderklachten moet ze het zwemmen voortzetten van zodra de beweeglijkheid er is. Initieel zal dit  maar 10 minuten per dag zijn om dit stelselmatig op te bouwen naar haar gebruikelijke niveau. Te snel 60 lengtes zwemmen zal enkel het herstel vertragen en frustraties opwekken. Kortom wanneer je bij fietsen of wandelen rugklachten hebt is dit niet omdat je beweegt maar wel omdat je teveel fietst of wandelt terwijl je aan het herstellen bent. Tijdens je behandelverloop zal 30 minuten fietsen misschien niet lukken maar 15 minuten wel. Dan mag je vooral niet denken: “Ik ga niet fietsen want ik kan toch niet langer dan 15 minuten”. Hoe frustrerend het ook is, ga vooral toch 15 minuten fietsen en dit iedere dag. Enkel zo kan je herstellen. Of je nu een hernia hebt, problemen met de facetgewrichten, spieren, zenuwen of gewrichtsbanden, je moet relatief in beweging blijven. Weefsels herstellen maar hebben tijd nodig en beweging. Begeleid worden in de balans hiervan is een noodzaak.   

Slijtage is geen excuus!

Stoppen met met fietsen of wandelen omdat je slijtage (artrose) hebt in je rug of nek is geen excuus. Wie zondags buiten komt weet dat een groot deel fietsers en wandelaars leden zijn van de zogenaamde derde leeftijdsgroep. Persoonlijk gebruik ik liever de term tweede jeugd. Allemaal hebben ze slijtage in de gewrichten en toch bewegen ze pijnvrij. Dat klopt want ook met slijtage in de rug kan je pijnvrij bewegen. Daarom geen 100km aan topsnelheden. Er is een tijd voor alles! De meeste grootouders doen ook geen koprollen meer in het gras. Het is zelfs veel slechter van niet te gaan sporten met slijtage. Daar gaan de gewrichten pas echt van achteruit. Eigenlijk is een pijnlijke rug de slechtst denkbare reden om te stoppen met fietsen of wandelen. Dit zijn net activiteiten die je het langst kunt blijven doen in je leven. Geef dus je favoriete activiteiten niet te snel op. Pak je probleem aan bij de oorzaak, laat je helpen en volg goede raad op. Enkel zo kun je opnieuw doen wat je zelf wilt. Ga jezelf ook niet te snel vergelijken met iemand anders. Elke rug is anders dus elk rugprobleem ook.